Door genereuze schenkingen heeft Museum Noordwijk haar collectie kunnen uitbreiden met drie mooie werken van Leon Senf. Het gaat om de krijttekening ‘Schaap scheren’, een gouache ‘De Wateringse Vest in Delft en een inkttekening ‘Werkpaard’. Senf iseen belangrijke schakel in de vastlegging van de geschiedenis van Noordwijk.Het museum heeft al zo’n 125 werken van deze, voor de cultuurhistorie van het dorp belangrijke, kunstschilder en is blij dat door de schenkingen drie belangrijke werken kunnen worden toegevoegd. Leornardus Johannes Senf was het negende kind in het gezin Senf en de derde met dezelfde voornaam. Zijn broers stierven al op jeugdige leeftijd voordat Leon geboren was. Dat hij van jongs af aan een verwoed tekenaar was had vermoedelijk te maken zijn slechte gehoor. Schilderen werd zijn grote passie maar het ontbrak hem aan de financiële middelen om daar volop mee bezig te zijn. Door zijn jarenlange werkzame leven bij de Poceleyne Fles kon hij in zijn onderhoud voorzien en tegelijkertijd zijn vaardigheden verbeteren. In die tijd vestigde hij ook zijn landelijke bekendheid. Zijn bouwaardewerk voor het Vredespaleis in Den Haag en de Stadsgehoorzaal in Haarlem zijn slechts enkele voorbeelden van zijn grote bijdrage aan de cultuurschat van Nederland. Zijn relatie met Noordwijk ontstond door enkele vakantieperiodes die hij met zijn gezin hier doorbracht. Die bevielen kennelijk zodanig dat hij zich op 24 april 1918 met zijn gezin vestigde in ‘Eureka ’een atelierwoning aan de Duinweg 10 in Noordwijk. De huisvesting in Noordwijk kreeg een meer permanent gevolg toen Senf op 27 mei 1926 een stuk gerond kocht van de Duinexploitatie maatschappij ‘De Toekomst’ aan de Duinweg en daarop een huis liet bouwen. Hij noemde zijn woning ‘Elcapa’ naar de beginletters van zijn echtgenote, zijn kinderen en hemzelf. Een door hem zelf vervaardigd plateau met een ploeger en paarden van keramisch aardwerk met de tekst ‘Labor Sacratus ‘ oftewel arbeid adelt is nog steeds op het betreffende huis te zien. Na het overlijden van zijn echtgenote Elizabeth Senf-Winkelman op 17 mei 1934 vertrok Senf op 30 juni vanuit Noordwijk naar Schoorl. Op 22 maart 1938 keerde Senf voor een jaar terug in Noordwijk om daarna weer af te reizen naar Schoorl. Op 3 september 1940 overleed hij in Alkmaar. Z’n oorspronkelijke voorkeur voor het werken als vrij kunstenaar kreeg in zijn latere leven een steeds belangrijker plek. Als hij zich op 58-jarige leeftijd in Noordwijk vestigt zit hij midden in dat proces. Naast een bescheiden oeuvre in olieverf heeft hij veel schetsen, pentekeningen, krijttekeningen en aquarellen nagelaten. Z’n gegevens daarvoor vond hij niet alleen in Noordwijk maar ook in o.a. ook in de provincies Overijssel, Limburg en Gelderland en in Duitsland en Italië. De naam van de Leon Senfstraat herinnert ons vandaag de dag nog steeds aan deze kunstenaar. De voorziene uitbreiding van Museum Noordwijk maakt het mogelijk om de werken van Senf maar ook prachtige werken van andere belangrijke schilders die het ‘oude’ Noordwijk hebben vastgelegd zoals Berkemeier, Wijsmuller en Liebermann nog beter dan nu mogelijk is tentoon te stellen.
UITNODIGING
Datum : zaterdagochtend 1 december 2018 van 11.00 uur – 12.30 uur
Locatie : Bibliotheek Noordwijk, Akkerwinde 1a te Noordwijk Binnen
De gezamenlijke erfgoed-organisaties van Noordwijk en Noordwijkerhout nodigen u van harte uit voor de presentatie van hun plannen voor de komende jaren en de gezamenlijk opgestelde pleitnota (bijgaand). Hierna worden de vertegenwoordigers van de politieke partijen gevraagd om een reactie, gevolgd door een discussie.
Programma:
10.30 uur: Zaal open en ontvangst
11.00 uur: Opening en presentatie vanuit de 8 erfgoed-organisaties
11.45 uur: Reactie van de 8 politieke partijen op de pleitnota en presentaties
12.15 uur: Discussie
12.30 uur: Conclusies en sluiting
Namens,
Genootschap Oud Noordwijk, Stichting Veldzicht, De Oude Dorpskern, Atlantikwall Museum Noordwijk, Museum Engelandvaarders, Kurt Carlsen,
NOVATO en Genootschap ‘Oud de Zilck’,
Paul de Vreede, voorzitter PLATFORM CULTUREEL ERFGOED NOORDWIJK
Uitbreiding Museum Noordwijk
Het bestuur van het Genootschap Oud Noordwijk (waar Museum Noordwijk onder valt) werkt samen met de gemeente aan de uitbreidingsplannen van Museum Noordwijk, gevestigd aan het Jan Kroonsplein in Noordwijk aan Zee. Met behoud van de huidige museale ruimtes is er nieuwbouw gepland op de hoek van het Jan Kroonsplein en de Parallel Boulevard. Een belangrijke zichtlocatie in het hart van het toeristische gebied. Cultuurhistorici en kenners van de geschiedenis van Noordwijk, dat door een gemeentelijke fusie per 1 januari 2019 ook de kernen Noordwijkerhout en De Zilk omvat, hebben acht thema’s vastgesteld die de historie van de gemeente bepalen. Het is de bedoeling dat de bezoekers aan de hand van een enerverende en interactieve wandeling door het museum de geschiedenis en daarmee het cultuur-historisch erfgoed beleven en ervaren. In de centrale ontvangstruimte zal naast de VVV-balie ook een horecagedeelte en een winkel worden ondergebracht.
Bezoekers (aantallen)
In het museum kunnen de inwoners, waaronder nadrukkelijk ook de jongeren, van Noordwijk kennisnemen van het Noordwijk in de loop der eeuwen. De zolder zal worden ingericht voor gerichte educatieve doeleinden. In Noordwijk aan Zee zijn er jaarlijks naast de enorme aantallen dagjesmensen zo’n 150.000 overnachtingen. Het betreft toeristen die voornamelijk in de zomerperiode maar ook congresgangers die van oktober tot april in grote getalen in Noordwijk verblijven. Het doel is om hen te verleiden om kennis te nemen van de geschiedenis van de plek waar zij voor privé of zakelijke doeleinden tijdelijk verblijven. De nauwe relatie met Noordwijk Marketing (verbonden met het VVV) moet er mede voor gaan zorgen dat het nieuwe Museum Noordwijk bij binnen- en buitenlandse bezoekers prominent onder de aandacht wordt gebracht. Daarnaast zal het genootschap de eigen marketing en publiciteit inspanningen fors gaan verhogen.
Uitbreiding maakt doelstellingen mogelijk
De uitbreiding zal tot gevolg hebben dat het aantal huidige vierkante meters wordt verdubbeld. Daarmee kan het beoogde aantal thema’s op een aansprekende manier worden getoond. Een gespecialiseerd bedrijf werkt aan een zeer aansprekende inrichting van het nieuwe museum.
Door de aankoop, mede mogelijk gemaakt door derden, heeft de werkgroep textiel, accessoires en sieraden met twee kostuums inclusief bijpassende sieraden en schoeisel haar collectie op een mooie manier kunnen aanvullen.
Sjaan van Kekeren (rechts) en Cobi Peschier van de werkgroep Textiel, accessoires en sieraden van het Genootschap Oud Noordwijk zijn erg blij met de aankoop van twee complete kostuums inclusief de bijpassende sieraden die rond 1815/1825 in Noordwijk werden gedragen.
De dameskostuums die in Noordwijk gedragen werden rond 1815/1825 waren nog niet in het bezit van het museum en maken de collectie kledingstukken die tussen 1800 en 1980 gedragen werden compleet. Coördinator van de werkgroep, Sjaan van Kekeren, is erg ingenomen met de geboden mogelijkheid om de kostuums aan te kopen. “De twee kostuums geven een goed beeld van de klederdracht die toen gedragen werd. Ze zijn voorzien van bloemmotieven en hebben mooie tinten. Het geheel heeft een fleurige uitstraling. Wij hebben zowel de boven- als de onderkleding kunnen aankopen, inclusief schorten, omslagdoek, kanten kap, schoudermantel en bijpassend tasje. Ik had ze nog niet eerder zo volledig onder ogen gehad. Het mooie is dat wij ook de bijpassende sieraden hebben kunnen aankopen, waaronder een verguld ijzer. Omdat de fluwelen muiltjes er ook onderdeel van uitmaken kunnen wij straks in het museum twee complete kostuums uit die vroege periode laten zien.” De kostuums werden gedragen door de beter gesitueerde vrouwen in Noordwijk. Echtgenotes van reders en welgestelde boeren. De kostuums vormen door hun fleurige uitstraling een schril contrast met de kleding die in de daaropvolgende Victoriaanse tijd werd gedragen. Ingegeven door een rouwende Engelse koningin werd er in die periode egale donkere kleding gedragen in de kleuren zwart, donkergroen en blauw. Na de Victoriaanse tijd werd het allemaal weer wat minder stijf. “Het grappige uit die periode is dat er subtiele verschillen te zien waren in de kleding die in Noordwijk, Katwijk en Zandvoort gedragen werd. Zo rond Wereldoorlog 1 verdween de klederdracht uit het straatbeeld. De opkomst van het toerisme zorgde ervoor dat ook de kleding veranderde. Noordwijkse ingezetenen gingen daarin mee. Met het overlijden in 1980 van een Noordwijkse die tot haar dood in een vorm van klederdracht door het dorp liep met zwarte kledij tot over haar knie was de klederdracht definitief verdwenen.” Het mooie van het werk van de werkgroep textiel, accessoires en sieraden is dat het blijvend te bewonderen is in Museum Noordwijk.
Wederom is het museum verrijkt, nu met drie prachtige werken van Leon Senf, alle drie geschonken.
De Schapenscheerders: Leon Senf; Potlood op papier, 77 x 106 cm
De tekening toont 2 schaapscheerders in een lage schuur met een sterk invallend zonlicht. Een bonkige kerel buigt zich over een groezelige wollige massa, het lichaam van een ruggelings op de grond liggend schaap. Een andere scheerder knipt een staand schaap.
Ingespannen Ezel: Leon Senf; tekening ingekleurd met waterverf, 20 x 15 cm
Wateringse Vest in Delft: Leon Senf; Gouache op karton, 90 x 62 cm
Een stukje teelland met daarop een boer met kruiwagen. Op de achtergrond een rij huizen met bomen ervoor.