Het oude postkantoor in Noordwijk Binnen

De eerste meldingen van dit pand dateren uit 1575. Verder wordt vermeld dat in 1614 hier  Jonkheer Andries van Thiemen woonde. Deze was Baljuw van Noordwijkerhout en omliggende dorpen. In 1639 wordt het pand gedurende 12 jaar verhuurd aan Jonkheer  Willem van Oudshoorn, Baljuw in Den Haag. Hij was echter remonstrants en is daarom later uit zijn functie ontheven.
In 1722 is het pand verkocht aan Elie Luzac, deze begon hier een franse kostschool. Jozef de Veer wordt in 1733 eigenaar van de kostschool en betaalde daar Fl 10000,- voor.
Het pand wordt in 1849 verkocht aan Wigbold van der Does, graaf van Limburg Stirum etc.
Daarna wordt het college van toezicht de eigenaar en wordt hier het kantongerecht en een gevangenis gevestigd.
In 1878 wordt het verkocht voor Fl 2500,- aan het Post en Telegraaf bedrijf en wordt hier het postkantoor gevestigd. Deze functie houdt het pand tot 1989, waarna het verkocht wordt aan Gerard Duindam, horeca ondernemer. In 1990 wordt het pand gesplitst. Benedenwas er een huisartsen praktijk van Dr. Immerzeel.
Hierna is het pand verhuurd aan diverse kunstenaars die er hun atelier hadden. Tegenwoordig zijn er van het pand diverse appartementen gemaakt voor normale bewoning.

Hotel Hoek op de Koningin Wilhelmina Boulevard.

Dit hotel is gebouwd op de laats waar hiervóór de Vuurbaak was gelegen.
Hugo Hoek stichtte in 1908 zijn pensionbedrijf en het is na diverse verbouwingen een mooi hotel geworden, met hiernaast twee villa’s nl. Welgelegen en Benvenuta.
Het hotel werd later overgenomen door zijn zoon Hugo, die het beheerde tot ongeveer 1963 waarna hij het verkocht aan de familie Wijntjes.
In de wintermaanden was het hotel gesloten en werden er diverse onderhouds werkzaamheden verricht. De heer Hoek woonde de laatste jaren in Villa Weltevreden, vlak achter het hotel.
Hier was ook een garage met daarboven diverse kamers voor het personeel. Dit personeel kwam uit diverse plaatsen in Nederland waardoor een slaapplaats nodig was.
De twee villa’s Welgelegen en Benvenuta werden ook verhuurd, vaak aan wat meer welgestelde burgers. Hotel Hoek was een echt familiehotel waar de gasten vaak weer opnieuw terugkeerden. Ook had het hotel eigen strandstoelen en een eigen badman, Gijs van Rooyen. Deze badman was in vaste dienst en deed in de wintermaanden het onderhoud.
De heer Hoek was een zeer sociaal mens en zijn grote hobby was het muziekkorps “Echo der Duinen”.
Ook hotel Hoek is in de 70er jaren gevallen tijdens de grote sloopwoede op de Wilhelmina Boulevard.

 

De Schelpenmaalderij van Fa. R.J. de Groot

Deze schelpenmaalderij lag aan het begin van de Voorstraat nabij de Westeinder brug.
Heden is een zijstraat van de Voorstraat het “Gritpad” en dit pad dankt zijn naam aan de loop over het voormalige terrein van de Grit Maalderij van R.J. de Groot (schelpenmaalderij).
Dit grit werd gebruikt voor metselkalk en kippenvoer.
De Groot was tot 1922 molenaar van de molen “De Eendragt”, deze lag op de hoek van de Wilhelminastraat en de Molenstraat. Omdat deze molen in 1922 afgebroken werd verhuisde het bedrijf van de Groot naar de Voorstraat. Het bedrijf had zijn schelpenopslag op de Beeklaan en deze schelpen werden met een vrachtauto naar het bedrijf aan de Voorstraat vervoerd.
Het Gritpad heette van 1961 tot 1981 Gritweg. In 1981 werd het als ontsluitingsweg van de daar te bouwen woningen en een bedrijf, verlengd in noordoostelijke richting en kreeg het zijn huidige naam. Ook heeft de Noordwijkse Woningstichting hier enige appartementen gebouwd.

De oude Werf

Deze maal een mooie foto van de schuur waar vroeger de bomschuiten gebouwd werden. Eigenaar van deze rederij was Cornelis van der Schalk.
In 1869 kocht de familie van Duyn de rederij en had deze in bezit tot 1900. Hierna begon de familie van Duyn een aannemingsbedrijf dat nu nog bestaat.

Achter de werf lag een duingebied waar vroeger een vuurbaken op stond.
Dit vuurbaken is later, omstreeks 1922 vervangen door de vuurtoren.
Op dit duingebied is daarna hotel Seinpost door de familie van Beelen gebouwd. De oude werf schuur werd ook overgenomen en werd voor diverse doeleinden gebruikt, zoals garage, judo club en pottenbakkerij.
Het woonhuis en de schuur is gesloopt om plaats te maken voor de Paralel Boulevard.

In het redershuis werd op 14 december 1813 de Hertog van
Brunswijk-Oels ontvangen. Deze was met twee Engelse fregatten geland voor de kust van Noordwijk. Doel was om kennis te maken met zijn bloedverwant, de latere Koning Willem I om vervolgens samen ten strijde te trekken tegen Napoleon.

Naast het dubbele woonhuis in de Schäfferstraat was ook nog een “Taanhuis” waar netten en touwwerk ter conservering werden gekookt in o.a. eikenschors. Ook dit pand heeft moeten plaats maken voor de bouw van de Paralel BoulevardDe oude Werf

 

 

Voorstraat

 

 

Deze opname van de Voorstraat is van omstreeks 1905, de waterpomp bevond zich nog in het midden van de straat en is later tot achter de tramrails verplaatst.
De tram stopte bij de Grote Jeroenskerk die rechts achter de bomen ligt.
Het was toen nog een stoomtram en was uitgerust met een wagon en een vrachtwagon.
De tram reed dagelijks tussen Noordwijk en Leiden en was een belangrijke verbinding voor passagiers en lading.
Achter de tram zien we het dak van het tramhuisje van de stoomtram. Hier woonde in die tijd de “dienstman” Co de Vijver.

Op de achtergrond zien we de prachtige Lindebomen die ook nu nog het straatbeeld sieren.